صرف اینکه پدران و مادران ما در یک هماغوشی (که قریب به اتفاق آنها نه از روی عشق، که از روی شهوت و غالبا در شب های جمعه اتفاق می افتاده) ما را "تولید" کرده اند، نمی توانند تا ابد ما را آنگونه که دوست دارند بخواهند...
پ.ن: یادم بده که برای خودم زندگی کنم...
.png){kind=small}
3 نظر::
سلام
عاق والدین درسته...
در ضمن نگاه درستی به پدر و مادر نیست...پدر و مادر یک عمر به عشق بچه هاشون عذاب می کشند...محدود کردن یک عشق ابدی به یه شب پنجشنبه منطقی نیست.
زخمهاي هرمس با گفته هاتان تازه تر ميشود...
شايد جواب سوالتان پست اول بلام باشد
وبلاگ ها چند دسته هستند.بلاگ هایی که چند خط اول پست اخرشونو می خونی،بلاگ هایی که چند پست آخرشونو می خونی و بلاگ هایی که همش رو می خونی.بلاگ شما از اون دسته آخری هاست.از خوندنش لذت بردم.
حقیقتش اینکه بچه شبه جمعه باشی خیلی خوبه.یک باری رو از روی دوش آدم بر می داره.من متاسفانه بچه وسط هفته هستم.متاسفانه مامان بابام هم دیگه رو دوست داشتن.متاسفانه من رو هم دوست دارن.و حالا بعد از بیست و شش سال زندگی مشترک داریم هی برای هم فداکاری های ت.ت می کنیم.عین خانم صاحبخونه و شیرنی هاش.هیچ جا هم نمی خوایم واستیم!!!!!
ارسال یک نظر